Bouillon
13 augustus 2016
Doel
Verkenning van de bossen ten westen van Bouillon.
Kaarten
Dag 1
Iets voor 10 uur sleuren we onze rugzak omhoog, klaar voor een nieuw avontuur. De tocht begint meteen stevig, een lange klim tot aan Arboretum Botanique. Geen idee wat het is maar er hangen opvallend veel bordjes aan de bomen. Het is al twijfelen welke de juiste richting is. Na nog een stevige klim komen we aan La Gernelle. Ook hier is het weer van dat. Eerst lopen we wat verkeerd en volgen dan maar een bepaalde richting zonder dat er een pad is. Gek genoeg klopt het nog ook.
Tot in Corbion verloopt de tocht zonder problemen. Het laatste stukje gaat over asfalt, niet meteen iets om naar uit te kijken. Naast een fonteintje rusten we wat uit op een bankje en proeven voor de eerste keer van ons toerbrood. Ik heb er eens veenbessen aan toegevoegd. Lekker.
Na Corbion daalt het pad tot aan een riviertje. Daarna terug klimmen. Na een tijdje komen we aan onze splitsing. Vanaf hier gaan we in een lus. Het pad is zo goed als dicht gegroeid. Iets schrikt en loopt weg. Leen zag een groot beest, waarschijnlijk een hert.
Wanneer we aan Virée aux Trois Bans komen is er een probleem. Het pad loopt rechtdoor maar met een beetje fantasie zie je het pad links wegdraaien. De richting die we nodig hebben. Alleen staat er een elektrische omheining rond een pas aangelegd bos in de weg. Dat is proper. Paden worden gewoon bepland. Super voorzichtig kruipen we tussen de draden en gaan de helling af. Aan de andere kant van het nieuwe bos is het even zoeken naar het pad.
Er volgt een mooi pad. Voorbij Bois de Bodrises beginnen we al uit te kijken naar een bivakplaatsje. Eigenlijk had ik een veel langere route uitgestippeld maar thuis met een fluo stift op een kaart tekenen is nog wat anders dan met een zware rugzak trekken. Na nog maar eens zonder pad door een bos en over een beekje te hebben gewandeld wijken we af van de route. In tegenstelling tot wat ik dacht moeten we nog een flink eind doorstappen voordat we een mooi plekje vinden.
Leen is ergens haar zonnebril verloren. We keren nog terug maar vinden niets. Tijd om ons tentje op te zetten en te rusten.
Dag 2
Eerst moeten we een stukje over hetzelfde pad terugkeren. We stappen traag, kijken voortdurend naar de grond. Helaas, geen zonnebril meer te vinden. Iets voor Sugny volgen we terug de uitgestippelde route. Aan Moulin d'En Haut gaat het linksaf, op het einde nog eens. Daar gaat het verkeerd. Het pad is dichtgegroeid. We moeten rechts meedraaien maar het pad lijkt meer op een rivier. We gokken en kiezen rechtdoor tot aan Mont Franc. Daar staan hoopvolle bordjes naar Corbion. Een tijdje volgen we die ook tot ze echt wel de verkeerde kant uitwijzen. De tijden op de bordjes mogen we dus ook al vergeten.
We volgen een brede grindweg, eten halverwege iets, en wandelen zonder problemen tot aan het pad waar we gisteren zijn afgeslagen. De rest van de route kennen we nog van gisteren. In Bouillon is het super druk.
Evaluatie
Bos, bos en nog eens bos. Wat een prachtige omgeving om door te trekken.