Grande Tête De L'Obiou

27 juli 2007

Doel

In 4 dagen rond Obiou, met eventueel een extra dag voor de beklimming

Kaart

IGN 3337 OT

Dag 1

Het is opnieuw een speciale trektocht. Bert beslist 4 dagen voor het vertrek niet meer mee te trekken. Hoezo? Alles staat klaar in de rugzakken! Geen doen aan. Strikt genomen wordt ik slachtoffer van mijn eigen principes. Nooit wordt iemand verplicht mee te gaan. Alleen de timing kon beter.

Deze trip heb ik al eens gedaan maar erg ver kwam ik niet. De bedoeling is om het deze keer wel af te maken. Afwachten of de tegenslag niet al teveel roet in het eten gooit. Eventjes twijfel ik om de reis af te lassen. Lisa kan er niet mee lachen. En ze heeft gelijk. Laten we er het beste van maken. Toch knaagt het tijdens de volledige reis.

We vertrekken in de vroege ochtend en komen in de late namiddag in La Jarjatte aan. Volgens mijn boekje is daar een kleine camping. Een weide met op het einde een sanitaire blok. Geen luxe. Maar meer hebben we niet nodig. Een eigenaar is in de verste verte niet te bespeuren. Andere gasten zeggen ons dat je gewoon je tentje mag opzetten. Een vrouw doet 's avonds haar ronde.

>

Dag 2

We vertrekken 's morgens vroeg. De route ken ik al. Eens zien of er veel is verandert de voorbije jaren. We klimmen vlot naar Col de la Croix. Verder langs de verharde weg, afdalen tot aan een rivier. Toen ik alleen wandelde heb ik hier gegeten. Maar het is nog zo vroeg. We spreken af om te eten aan de blokhut waar ik vorige keer geslapen heb. Daar is water in overvloed en dit keer zal ik wel geen uren verliezen om de juiste weg te vinden. Zo gezegd zo gedaan. De weg vinden lukt redelijk al blijft het opletten geblazen. Ik dacht de weg beter te kennen. Uiteindelijk komen we rond 15:00 aan de blokhut. Nu pas eten we ons middagmaal op. Veel te laat!

Na het 'middagmaal' klimmen we verder naar punt 1717. De spanning is te snijden. Binnenkort op het punt waar ik vorige keer rechtsomkeer gemaakt heb. Ik wil hoe dan ook verder geraken. En ja hoor, we klimmen hoger. Het is behoorlijk laat geworden en eenmaal boven is er een koude strakke wind. Voor het donker kunnen we nooit tot aan refuge de Rochassac geraken. Het waait zo hard dat een tent opzetten hier ook niet zal lukken. Dan maar iets terug dalen tot we een vlak stuk tegen komen. Hier eten we ons avondmaal. Net op tijd voor het donker wordt.

Dag 3

Dikke mist rond de tent. De klim van gisteren in de dichte mist lijkt veel te gevaarlijk. Jammer. We hebben wel zin om verder te trekken. Rond 8:00 is er nog altijd evenveel mist en we beslissen mijn vorige tocht opnieuw te doen. Een beetje jammer, maar helaas.

In feite kan ik hier het vorige verslag herhalen. Ik was wel vergeten dat er beneden water te vinden was. Eenmaal over Col de Georges zitten we zonder water. De rivierbedding is nog droger dan de vorige keer. Iets lager horen we wel water maar zien we niets. Onder de keien is er een klein beetje water te vinden. Voldoende om de eerste nood te verhelpen. In plaats van mijn tentje met rotsen vast te zetten trekken we terug naar de blokhut Baraque Forestiere de Pravert. Hier zullen we overnachten. Het wordt slapen met 1 oog open. We horen allerlei geluiden in de blokhut. Gelukkig slapen we op de zolder.

Dag 4

Vandaag een bekende route. Terug naar de wagen via le Serre. Rond 11:00 komen we terug aan de rivier maar dit keer laten we ons niet vangen. Hier zullen we ons middagmaal opeten. Daarna trekken we vlot tot aan de wagen en overnachten we nog een laatste keer in de kleine camping.

Evaluatie

Het is opnieuw niet gelukt om de oostelijke kant van de bergketen te zien. Wel kon ik verder trekken dan de vorige keer, al moet je het eerder in meters uitdrukken dan in uren.

vorig verslag
volgend verslag