Voeren
5 juli 2014
Doel
2 dagen rondtrekken in de Voerstreek via wandelknooppunten.
Kaarten
Dag 1: 02-01-08-09-10-11 - 17-25-24-23-22-34-35-40-41-42-43 - 50-51-68-67-66-65-74
Dag 2: 74-65-64-63-62-60-55-47 - 46-29-27
Dag 1
Een tweede trektocht via de wandelknooppunten. Online is deze streek nog niet terug te vinden. Het uitstippelen gebeurt op de oude manier, met pen en papier. En een rekenmachine. Moeilijk is het niet. We stappen uit de trein in Visé, de westelijke kant van Voeren. De oostelijke kant is gemakkelijk in 1 dag te bereiken. Zo stippelen we voor de eerste dag een noordelijke route uit, voor de tweede dag een zuidelijke.
We nemen de eerste trein richting Voeren. Het wordt een redelijke lange rit. Aangekomen in Voeren is het relatief warm, maar van zon is er geen sprake. We twijfelen om onze regenkledij aan te trekken. Eerst onze regenjas. Dan toch maar de regenbroek. En ja hoor, ook een hoes voor de rugzak wordt boven gehaald. Gelukkig want een ferme bui zou ons al flink nat gemaakt hebben.
Het eerste paaltje vinden we zo'n 3 kilometer verder. De pret kan beginnen. Opnieuw valt op hoe goed deze routes uitgezocht worden. Het is aangenaam wandelen. Wanneer we een deel van de regenkledij opbergen passeert een soort 'Gumball race'.
Eten doen we in Nederland. Een grens hebben we niet echt gezien. Maar aan de huizen, de weg en de wegwijzers is het duidelijk merkbaar dat we in het buitenland zitten.
We wandelen wel flink door maar vlot verloopt het niet echt. Af en toe regen, warm, zeer vochtig. Komt daar nog bij dat mijn nieuwe schoenen niet echt een succes zijn. Al van de eerste meter gloeit mijn voet.
Waarom weet ik niet, maar uit ervaring weet ik dat vanaf 5 uur 's avonds de tocht mag stoppen. Rond 4 uur zoeken we dan ook een geschikt plaatsje. En ja hoor, iets voor 5 uur zit het er op. Een heerlijke maaltijd zorgt voor nieuwe energie.
Een volgende regenbui maakt duidelijk dat mijn tentje aan het einde van zijn latijn is. Wij blijven wel min of meer droog, maar onder de voortent drupt het bijna evenveel als buiten.
Joepie, de 2-daagse kan beginnen.
Slecht weer bestaat niet. Alleen slechte uitrusting.
Speleologie?????
Nee hoor. Waarschijnlijk het hol van een das.
Zalig verder stappen zonder regen.
Af en toe toch een helling die de moeite is.
Eigenaardig fenomeen: maretakken. Vroeger iets met heksen.
Even bekomen met een ijsje. Zalig.
Laat de nacht maar komen.
Dag 2
De wekker loopt iets na 6 uur af. Het weer ziet er al een stuk beter uit. Na een stevige portie toerbrood worden de rugzakken opnieuw geladen om richting station af te zakken.
Leen kent deze streek zeer goed. Water vinden is dan ook geen probleem. Rond de middag komen we aan op het verste punt dat nog tot de wandelknooppunten behoort. Na het middageten nemen we een eigen route.
Aangekomen in Berneau twijfelen we even. We kunnen rechtdoor gaan langs een saaie drukke baan of links afslaan en de GR563 volgen. Maar noch onze kaart, Google Maps of het internet helpen ons verder. We volgen even de GR maar die draait volledig weg van Visé. Dan maar terug en de drukke baan op. Een juiste keuze bleek achteraf. In geen tijd komen we in Visé aan. De trein hebben we jammer genoeg gemist.
Mee met onze tijd. Een selfie.
De rugzak van Leen is blijkbaar nog niet zwaar genoeg. Tijd voor wat inkopen. Een lekker drankje, dat wel.
Een kapelletje in een boom gehakt. Mooi gedaan.
Water pompen. Dit keer met de stop in de mond en niet op de bodem van het riviertje.
Enkele herinneringen boven halen.
Heerlijk wandelen langs deze paden.
Pauze. Een zelfontspanner op mijn fototoestel is nog zo handig.
Nog een souveniertje meenemen voor de thuisblijvers.
We hebben het gehaald. Al is onze trein wel al vertrokken.
Op naar het volgende avontuur.
Evaluatie
Een zeer mooie streek. Het is er aangenaam wandelen. Het weer viel de eerste dag wat tegen maar de tweede dag waren we dat al snel vergeten.
Na de tocht ben ik met mijn schoenen en kousen terug naar de winkel geweest. En na al die jaren leer ik nog steeds bij. De keuze van kousen wordt bepaald door de belasting, niet door het weer of de temperatuur. Met een rugzak van toch wel 17kg had ik duidelijk te dunne kousen aangetrokken.