Les Contamines

17 september 2022

Doel

Verkenning van de oostelijke kant van Col d'Enclave

Kaarten

Geen. Voor zover nodig gebruik ik de handige app Maps 3D.

Dag 1

Zelfde plaats, zelfde plannen als de vorige tocht. Toen lag er teveel sneeuw. Hopelijk lukt het nu beter. Klein detail, de voorbije dagen is er zeer veel neerslag gevallen. Op grote hoogte opnieuw sneeuw.

Het wandelen gaat vanzelf. In geen tijd voorbij Pont Romain tot aan Refuge La Balme.

Er zijn werken aan de hoogspanningslijn waardoor het wandelpad afgesloten is. Tot aan Cascade de la Balme gaat het over de bredere weg.

Een laatste duwtje tot aan het gekende meer en het zit er op voor deze dag.

Het is super koud. Na het eten onmiddelijk in de slaapzak.

Dag 2

Na een koude nacht is zelfs het water in de drinkbus bevroren. Vandaag over een col klimmen zit er niet in, nog teveel sneeuw.

Nieuw plan. Iets wat ik al altijd heb willen proberen. Vanaf Col de la Fenêtre over de graat richting Aiguille de Roselette.

De weg tot aan de col ken ik al goed. Eindelijk op de graat.

Het pad, of wat daarvoor moet doorgaan, is smal maar te doen. Halverwege tijd voor het middagmaal.

De graat loopt rustig verder tot ik aan een verticale rots kom waar blijkbaar op geklommen moet worden.

Het is al redelijk laat en veel zin om nog verder te gaan heb ik niet. Of het allemaal even veilig is weet ik niet

Ik besluit terug te keren en net op dat moment komen 2 mensen naar beneden via deze rots. Al bij al lijkt het te doen. Toch keer ik terug

Dag 3

De meeste sneeuw is al weg maar er ligt er nog teveel om al op Col d'Enclave te klimmen.

Het wordt een verkenning richting Mont Tondu, iets meer noordwaarts.

Boven kom ik via een smal pad en naast me recht naar beneden aan een kleine oversteek waar sneeuw ligt. Hier uitglijden is levensgevaarlijk. Na lang twijfelen waag ik het er toch op tot ik aan nog meer sneeuw kom. Ik hou het voor bekeken.

Na het middageten maak ik een luswandeling rond het meer. Daar staat een vreemde constuctie. Een chalet voor 1 persoon, afgesloten natuulijk. Er lijkt stroom aanwezig te zijn, een gasvuurtje maar geen water.

Dag 4

Zo goed als alle sneeuw is verdwenen. Tijd om de oostelijke kant van Col d'Enclave te verkennen. Hopelijk tot aan Lac de Mya.

Richting Col du Bonhomme is een grote ontgoocheling. Verkeerd lopen zit er in ieder geval niet meer in. Alles is afgezet met paaltjes en touw. Wandelaars moeten netjes binnen de afgebakende zones blijven.

Iets na de namiddag kom ik aan Col des Fours. Het pad richting Lac de Mya ligt er erg modderig bij. Normaal had ik gepland om tot aan het meer te wandelen en terug. Ik laat het maar voor wat het is.

Op de mooie rode rotsen onder Tête Nord des fours is het tijd voor het middageten. Iets verder zijn de werken aan de hoogspanningslijn volop bezig. 2 mannen hangen onder de leiding in een soort bakje waarmee ze afdalen langs de hoogspanningslijn. Het ziet er zeer gevaarlijk uit.

Voorbij Tête Nord des fours gaat het even over sneeuw. Daarna twijfel ik over de juiste route. Het scheelde niet veel of ik liep hier verkeerd.

De rest van de dag verloopt rustig. Onder Col d'Enclave is de beruchte 'crash zone' van zoveel jaar terug. Hier heb ik ooit de laatste vlucht met mijn drone gemaakt.

Vanaf de col naar beneden is helaas niet eenvoudig. Er ligt hier en daar nog sneeuw. Gelukkig, zo was de juiste weg naar beneden duidelijk. Maar niet altijd even gemakkelijk en veilig.

Dag 5

Ook dit jaar heb ik een boek mee. Het is prachtig weer en ik besluit om een leesdag in te lassen. Vanaf de tent gaat het omhoog tussen de rotsen.

Boven heb ik prachtig uitzicht op de vallei en blijf hier een paar uurtjes.

Dag 6

Verhuisdag. Mijn tent staat vanaf 9:50 in de zon. Hopelijk droogt te tent vlug zodat ik rond 11u kan vertrekken

Helaas wordt het een natte tent in de rugzak. Hoewel de zon volop schijnt is er van veel warmte geen sprake.

Aan Refuge de la Balme hou ik even halt om Bivouac La Balme te bekijken. Hier slapen was een optie.

De wandeling tot aan Bivouac de Nant Borrant verloopt vlekkeloos. Tentje opzetten en boek uitlezen.

Na het avondeten heb ik nog een leuke lange babbel met een Zwitsers koppel dat de GR5 aan het volgen is.

Dag 7

Het zit er op. In het donker alles in de rugzak en rustig wandelen tot aan de auto.

Op de parking aangekomen ben ik altijd blij dat de auto er nog staat. Helaas volgt een koude douche. Het raam aan de kant van de chauffeur is stuk. Iemand heeft de auto volledig doorzocht. Mijn drone en alle accesoires zijn gestolen alsook het eten om terug naar huis te rijden. Op de zetel een briefje van de politie dat ik hen moet opbellen.

Er volgt een chaotische morgen. Iemand zal mij komen takelen maar in feite moet dat niet. De wagen rijdt nog. Om het raam te herstellen mag ik naar CarGlass rijden. Het is 5 graden buiten. Met een open raam rijden is niet echt aangenaam.

Het is rijden met GPS. Geen idee waar ik naartoe aan het rijden ben. Het politie kantoor waar ik de diefstal moet melden blijkt al jaren dicht. Aan de parlofoon krijg ik een onverstaanbaar adres. Dan maar verder naar CarGlass.

De bediende lijkt zwaar overwerkt, heeft geen tijd. Ik krijg een telefoonnummer en na lang onderhandelen mag ik ergens in Genève om 14:00 een plastiek laten steken. Veel te vroeg aangekomen begrijpt de bediende niet echt waarom ik er al ben. Tot ik uitleg dat ik enkel naar huis wil geraken. Hij begin er direct aan. Iets na de middag ben ik eindelijk klaar om richting huiswaartst te rijden.

Evaluatie

Het was een leuke vakantie. Tot ik terug aan de wagen kwam. De koude douche, het gestolen materiaal. De helse rit terug naar huis.

vorig verslag
volgend verslag