Beauraing - Couvin

18 juli 2003

Doel

In 4 dagen van Beauraing naar Couvin

Kaarten

58/3-4 - 58/7-8 - 58/5-6 - 57/7-8

Dag 1

Deze keer is er geen planning nodig. Alle kaarten werden reeds aangekocht voor de tocht van Couvin naar Beauraing. Aangezien we de vorige keer Beauraing nooit te zien kregen wandelen we nu in omgekeerde richting. Nog nooit hebben we een tocht kunnen wandelen zoals gepland. Afwachten of het deze keer zal lukken. Iedereen is weer van de partij. Dat wil zeggen, mijn 3 kinderen.

Kort na de middag nemen we de trein richting Beauraing om rond 17:00 aan te komen. Mijn gevoel zegt mij dat dit veel te laat is. Het weer is goed. Of toch niet, veel te warm. Na een uurtje wandelen over asfalt verlaten we eindelijk de bewoonde wereld. Eerst een hapje eten om daarna zo ver mogelijk te wandelen voor het donker wordt. Rond 21:00 uur komen we nog een boswachter tegen. Die man lacht, zegt vriendelijk goeiedag en rijdt verder. Eigenaardig. We zitten midden in het bos te voet met veel bagage. Die man moet ook wel weten wat we van plan zijn. Dit loopt al bij al goed af. Net voor het donker kunnen we ons tentje opzetten op een omgehakt stuk bos.

Dag 2

Bij het ontwaken worden geen vragen meer gesteld. We worden zo stilletjes aan ervaren. Om stipt 6:00 staat iedereen op en ja, stipt om 8:00 kunnen we vertrekken. Het is veel te warm en ons water geraakt op. Het is bijna middag wanneer we aan de grens komen met Frankrijk. Een duidelijke grens. Water. Eindelijk. Maar om onze tocht verder te zetten moeten we wel onze voeten nat maken.

We wandelen nu in Frankrijk. Eenvoudig is dit niet. Op de stafkaart staat Frankrijk afgedrukt in 1 kleur. Er is geen verschil tussen hoogtelijnen, grenslijnen enzovoort. Alles verloopt gelukkig vlekkeloos. Onze watervoorraad slinkt weg door het warme weer maar we vinden op tijd een bron om bij te tanken. Daarna is het dikke pech. Een groot deel van het bos is afgesloten met een enorme omheining. Tijd om een nieuwe route uit te stippelen op een zwart/wit kaart. Al bij al lukt dit goed en 's avonds komen we aan in Vireux-Molhain waar we een heerlijke bak frieten eten.

Na het avondeten verder richting België. Het wordt vlug donker en we vinden een geschikte plaats om te slapen in een weide. Er is wel geen water maar onze voorraad is nog ruim voldoende.

Dag 3

Derde dag en de sfeer zit er nog altijd goed in. We vertrekken opnieuw om 8:00 stipt en zonder het goed te beseffen komen we terug in België aan. Deze keer met droge voeten. We kunnen er een soort van rustdag van maken. Volgens de planning kunnen we 's middags aankomen op de plaats waar we vorig jaar gestrand zijn. Het is leuk om te zien waar we vorig jaar normaal gezien ook zouden gewandeld hebben. De schuilplaats van vorig jaar is nog altijd goed verborgen.

Dit wordt het eindpunt van de dag. Aangezien we hier vorig jaar in 1 dag geraakt zijn kunnen we Couvin morgen ook in 1 dag bereiken. Het is zinloos verder te wandelen en een halve dag rust is meer dan welkom. Het is een luxe locatie, water in overvloed. 1 probleem, het stikt er van de everzwijnen. Eerst horen we een everzwijn boven ons. Daarna versperren ze bijna constant de enige weg om onze schuilplaats te verlaten. We slapen met 1 oog open maar er gebeurt gelukkig niets.

Dag 4

Een zalig gevoel 's morgens om 6 uur. Het zou al erg moeten tegen vallen om ons einddoel niet te bereiken. Dit keer geen everzwijnen. Wel enkele herten die vlug weglopen. 's Middag komen we zonder probleem aan in de blokhut waar we rustig kunnen eten. Er is jammer genoeg in de verste verte geen water te vinden.

Na deze blokhut wacht ons het bos waar we vorig jaar uren rondliepen zonder te weten of we de juiste richting aan het volgen waren. Opletten dus. De kaart continue vergelijken met het bos rond ons, het klopt, nog altijd, ... Verdorie, opnieuw moeten we ergens verkeerd gelopen zijn want niets van de kaart klopt nog met de omgeving. Wat is dit toch met dit bos? 2 uur hebben we nodig om de juiste richting terug te vinden. Eenmaal uit het bos wacht ons een saaie asfaltweg recht naar Couvin. Net voor we de dorpskern bereiken staat een ijskar te wachten. Dat is toeval. Het smaakt des te meer. In het station wacht ons nog een laatste tegenslag. De trein is net vertrokken en er is geen sanitair te vinden. Nog even op de tanden bijten

Evaluatie

Zonder meer een groot succes. Iedere dag van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en toch blijft de sfeer optimaal. Zeker wanneer het duidelijk wordt dat we voor de eerste keer een uitgestippelde route tot een goed einde kunnen brengen.

vorig verslag
volgend verslag