Bertrix - Marbehan

1 juli 2000

Doel

In 2 dagen van Bertrix naar Marbehan

Kaarten

64/7-8 - 67/3-4 - 67/7-8 - 68/1-2 - 68/5-6

Dag 1

De allereerste echte meerdaagse trektocht. Pittig detail, deze toch onderneem ik samen met mijn 3 kinderen, respectievelijk 7, 8 en 10 jaar oud.

We nemen de eerste trein richting Bertrix om na enkele tegenslagen rond 11 uur in Bertrix aan te komen. Bertrix ziet er maar verlaten uit. Het enige teken van leven is een dronken man half uit de auto hangend.

Het weer is goed. Overtrokken maar wel warm. Het idee van deze tocht is eenvoudig. Iedereen heeft een rugzak met zijn persoonlijk materiaal erin zoals een slaapzak, kledij enzovoort. Alles wat gemeenschappelijk is zit in mijn rugzak. Geen wonder dat die rugzak loodzwaar is. Tijd om mijn fysiek eens te testen. Na nog geen half uur wandelen is het al zover. De jongste zoon is doodmoe en wil rusten. Erg vind ik dat niet en dus houden we onze eerste pauze. Zo strompelen we verder tot het middag is. Tijd om te koken. Poeder mengen met water en hopen op een deftige maaltijd. Valt nog mee maar deze maaltijd neemt al een flinke slok uit mijn watervoorraad. In totaal 6 liter in de rugzak en 0,75 liter om de dorst te lessen.

Na het middagmaal wandelen we verder maar rond 14:00 zit Bert er definitief door. Tot hier en niet verder. Maar waar zitten we? Nog niet eens halverwege. Komt daar nog bij dat de watervoorraad zeker niet voldoende is om vandaag en morgen mee rond te komen. Iets terug staat wel een huis. Vriendelijke mensen, terug water in overvloed. Nu nog een plaats zoeken om 2 tenten op te zetten. Lisa wil wel eens tussen de bomen kamperen. Leuk maar niet haalbaar. Er is wel een heuvelrug waarachter net plaats genoeg is om onze tenten op te zetten. Oef, ook dat is opgelost. Iedereen ploft zich neer om te bekomen van de eerste dag. Niet dat we echt ver hebben gewandeld maar ja, ze zijn wel nog erg jong. Tijd om de planning iets aan te passen. Morgen verder richting Marbehan mogen we wel vergeten. Het ergste is dat er tussen Bertrix en Marbehan geen station is. Het wordt dus terug naar Bertrix maar liefst niet langs dezelfde weg. Kwestie van principe. Geen twee maal over dezelfde weg. Na een flinke maaltijd en de nodige rust is er een plan B. Terug naar Bertix langs een andere weg.

Dag 2

Deze dag begint vroeg. Om 6:00 is iedereen uit de veren. Vandaag is het beter weer dan gisteren. Geen wolken. Dat wil ook zeggen, nog warmer. Het duurt dan ook niet lang of de rugzak van Bert, de jongste, weeg zo zwaar dat hij erg ver achterop geraakt. Na een vol uur moed inspreken moet het maar anders. De volledige inhoud van zijn rugzak verdwijnt in mijn rugzak. Na deze drastische ingreep zit de sfeer er opnieuw goed in. De geplande route is hier en daar wel niet meer terug te vinden. Door meters hoog onkruid, over omheiningen, niets kan ons nog stoppen. We slagen er in om zonder al te veel probleem tot aan het station in Bertrix te wandelen. Halverwege proberen we nog eens een ander poeder en mag al het overbodige water eindelijk uitgegoten worden.

Evaluatie

Hoewel we deze toch totaal niet hebben gewandeld zoals voorzien was het toch een leerrijke ervaring. Het inschatten van afstanden op een kaart, wat wel en niet mee moet in de rugzak en hoeveel kinderen van die leeftijd aankunnen.

volgend verslag