Pic de Gabizos ou Petit Gabizos

10 augustus 2006

Doel

In 3 dagen van Arrens-Marsous naar Lourdes

Kaart

IGN 1647 OT

Dag 1

Het oefenen is voorbij. Tijd voor het echte werk. Een trektocht in het hooggebergte samen met de kinderen. Daan heeft lang geleden afgehaakt, blijven over Lisa en Bert. We vertoeven in een gîte in Lourdes. Ik muis er enkele dagen vanonder om zo'n 50 km zuidwaarts aan de trektocht te beginnen. Er ligt veel informatie in de gîte en terplaatse wordt de trektocht nog wat aangepast. Door iets voorbij Arrens-Marsous te starten kan er nog een beklimming van Gabizos meegepikt worden. Dat wordt spannend. Om gewicht uit te sparen nemen we opnieuw maar 1 tent mee.

In Lourdes zijn de bergen eerder heuvels. Hoe meer zuidwaarts hoe hoger de bergen. Meer en meer krijg ik het gevoel dat we aan iets onmogelijks beginnen. Veel liever zou ik terug keren maar ja, alle bagage zit in de rugzakken, opgeven nog voor de start zou wel erg gek overkomen. Ik zwijg en probeer te genieten van dit prachige gebergte. Want dat is het wel.

Aan Lac du Technique wordt er afscheid genomen. Tot in Lourdes. Van rustig starten is er geen sprake en na nog geen half uur staat Lisa voorovergebogen te kotsen. De eerste inspanning was te hevig. We stijgen rustig verder tussen de bergen tot aan cabane de Bouleste. Een vuile hut waar paarden rond lopen. Tijd voor het middagmaal. Op de kaart zitten we nog niet echt ver maar dat is wel het laatste van onze zorgen. Het weer is prachtig, beetje te warm, dat wel.
Het landschap is adembenemend. Na het eten blijven we redelijk rustig stijgen tot we aan een riviertje komen. Tijd om de watervoorraad bij te vullen. In onbekend gebied probeer ik altijd zoveel mogelijk water mee te nemen. Dat wil
zeggen, 3 liter in de rugzak, aan de buitenkant van iedere rugzak 0,75 liter. Voor het vertrek kocht Bert een Cammelbag. Een waterzak dat in de rugzak zit. Via een slangetje kan er gedronken worden. Dit staat niet in de lijst
met mijn uitrusting. Zelf heb ik dat (nog) niet. Handig is het wel. Nadeel is wel dat je niet weet hoeveel water je nog meedraagt.

Tijdens het aanpassen van de trektocht heb ik mij gebasseerd op een vaag kaartje uit een boekje. Alles in het Frans. Het boekje heb ik niet mee. Ik kon de route min of meer wel schatten op de stafkaart. In volle vertrouwen lopen we verder richting Col d'Usious. Plots komen er donkere wolken over de bergtoppen en tijdens de beklimming naar de col begint het hevig te regenen. Het is er redelijk glad zodat er niets anders op zit dan verder klimmmen. Op de col wordt in allerijl de tent opgezet zodat we kunnen schuilen. Kletsnat zitten we samengepakt in het veel te klein tentje. Wat nu? Vanop deze col volgt een beklimming naar Gabizos. Aangezien het al redelijk laat aan het worden is blijven we na de regenbui terplaatse. Morgen trekken we verder. We hebben alles wat we moeten hebben. De tent staat mooi vlak en onder ons ligt een meertje met zuiver water. Na het avondeten verken ik eventjes het pad dat ons morgen naar de bergtop moet leiden.

Dag 2

Wat een nacht. De tent is veel te klein geworden om met 3 personen in te slapen. Het is nog redelijk fris wanneer we ontwaken. Om 8:00 staan we klaar om te vertrekken. Het is bewolkt. De zon doet hard haar best om alles een beetje op te warmen.

Het pad begint redelijk eenvoudig. Smal, dat wel. Hoe verder we trekken hoe meer moeilijke stukken er tussen zitten. Af en toe moeten we langs de flank, stapje voor stapje verder. De zware rugzak is geen luxe. Na zo'n 2 uur krijgen we er nog een flinke douche bovenop. Op Col de Louesque eten we.

Veel plaats is er niet maar ik wil toch eventjes zonder rugzak op verkenning. En dat ziet er niet goed uit. Zonder rugzak kan ik mij maar moeizaam in evenwicht houden. Laat staan dat we al die kilo's nog moeten meersleuren. Tijd voor een aanpassing. De helling richting Lacs de Louesque ziet er menselijk uit. Op de kaart staat geen pad maar aan de hoogtelijnen te zien moet het zo ook wel lukken. We blijven dalen tot in Gourette, een verlaten ski-oord. Ondertussen is het snikheet geworden.

Om terug op de uitgestippelde route te geraken volgt nu een stukje dat niet op de kaart staat. Hoe lang we er zullen over doen en of er ook werkelijk een route in de juiste richting loopt weten we niet. De slapeloze nacht begint bij iedereen door te wegen. Tijd voor overleg. Dat zijn zo van die moeilijke momenten. Toen ik alleen door de Alpen trok was het niet eenvoudig om telkens alleen beslissingen te nemen. Nu we met meerdere personen zijn lijkt het nog moeilijker. Ofwel trekken we ons aan elkaar op ofwel nemen we het laatste stukje energie weg. Dat laatste krijgt de overhand en we beslissen er mee te stoppen.

Evaluatie

In plaats van 3 tot 4 dagen zijn het er maar 2 geworden. De tent is veel te klein geworden om met 3 personen in te slapen. Tja, ze groeien dan ook vlug. Toch was het een plezante ervaring. Thuis heb ik nog eens opgezocht hoe het ontbrekende stuk er zou uitzien. Een prachtige col gevolgd door een lang stuk langs een asfaltweg. Doenbaar? Waarschijnlijk wel. Zowieso zat een beklimming naar Gabizos er niet meer in. Enkele dagen later ben ik nog eens terug gekomen voor een dagtrip. Ik wilde uitzoeken waar het fout gelopen was. Zonder zware rugzak een eenvoudige taak. Eigenlijk hoort dit niet bij een verslag van trektochten. Misschien maak ik wel een aparte rubriek voor leuke dagtrippen. In ieder geval weet ik nu waar het fout gelopen is. Aan de rivier waar we de watervooraad hebben bijgevuld moesten we niet richting Col d'Uzious maar in Noordelijke richting de helling op. Met het dagrugzakje was het al niet eenvoudig, laat staan met de zware rugzak die we de eerste keer meesleurden.

vorig verslag
volgend verslag