Een twijfelgeval. Meenemen of thuis laten. De eerste keer dat ik deze verrekijker mee had keek hij zo scheel dat hij de tochten die volgenden gewoon thuis bleef. Dit jaar nam ik hem terug mee. Maar niet voordat ik eerst eens goed bekeken had wat ermee scheelde. Aangezien ik toch niets te verliezen had heb ik deze verrekijker volledig uit elkaar gehaald. Een vijsje aan een prisma een kwartslag gedraaid in wijzerzin. Een mens moet toch iets doen. En ja hoor, de verrekijker was hersteld. Ik kon het bijna zelf niet geloven.

Het is erg plezant om een verrekijker mee te hebben. Het kleine ding weegt niet zo erg veel. Kan met zijn 8x21 toch redelijk inzoomen. En het is puur genieten om de top van de dag ervoor nog eens vanop afstand te kunnen bekijken.