Valmeinier
9 september 2024
Doel
Trektocht rond Mont Thabor
Kaart
GPX bestand
Dag 1
Zelfde trektocht als vorig jaar. Maar dan in omgekeerde richting en met een paar extra lussen om de ruimere omgeving te kunnen ontdekken.
Na een uurtje wandelen in de gietende regen kom ik aan mijn eerste bivakplaats. Lac Vert. Helaas. Daar een tent zetten zit er niet in.
Een stukje terug vond ik wel een mooi plekje. Wel iets verder weg van water. Mijn materiaal begint de tand des tijd te voelen. De regenhoes van mijn rugzak lijkt niet zo waterdicht meer.
Dag 2
Het is gestopt met regenen. Wel nog veel mist. Geen vergezichten dus.
Met een loodzware rugzak gaat het omhoog richting Pas des Griffes. Pas op het einde kan ik het paaltje zien.
Er volgt een lange leuke wandeling aan de flanken van de bergen. Rond de middag pauze in het zonnetje. Tijd om iets nieuws te proberen met de drone. 360° foto's. Klik hieronder op de foto, sleep en draai in alle richtingen en oordeel zelf of het meesleuren van het extra gewicht de moeite waard was.
Daarna over Col de la Plagnette tot aan Lac du Grand Ban en Lac Rond. Het zit er op voor vandaag. De schouders voelen erg pijnlijk aan. De benen willen niet meer verder. De rest van de trektocht op die manier wordt moeilijk. Tijd voor plan B. Kortere wandeldagen. Tot 5 uur maximum moet lukken. Dag 3 en dag 4 worden geschrapt en vervangen door 1 dag.
Dag 3
De ochtendzon komt in geen tijd op mijn tentje schijnen. Echt koud is het niet. Het vooruitzicht om vanaf nu minder lange stapdagen te houden voelt goed. Het genieten kan nu pas echt beginnen.
Net zoals vorig jaar, maar nu in omgekeerde richting, gaat de tocht via Lac de la Clarée verder door een prachtige vallei. Beneden kom ik een koppel tegen dat de weg kwijt is. Zij willen overnachten aan Lac Chardonnet. Op mijn GSM toon ik de richting maar op zijn pols systeem moet er volgens hem nog een andere route zijn. Zonder internet werkt zijn gadget wel niet. Zelf heb ik al van gisterenmiddag geen service meer. We praten wat, hij keert terug op zoek naar zijn route.
Een leuke klim volgt. Aan Lac Rond eet ik wat. Hier bleef ik overnachten vorig jaar. Het koppel komt ook langs. Blijkbaar was er toch geen andere route. We wensen elkaar nog veel plezier.
Na een half uurtje verder wandelen kom ik aan Lac des Muandes. Een prachtig plekje om te overnachten. Iemand die langs kwam zei zelfs "C'est le paradis ici". Ik kan hem geen ongelijk geven.
Ik wandel even zonder bagage verder door de vallei. In de verte Col des Muandes, 2.828m. Daar moet ik morgen over.
Rond 16u zie ik in westelijke richting donkere wolken opdoemen. Volgens de weersvoorspellingen, die niet echt up-to-date waren, komen er 3 kouden nachten. Overmorgen zou het zelfs blijven vriezen overdag. Maar geen neerslag. Door de koude laten we ons natuurlijk niet kennen.
Rond 20u begint het jammer genoeg toch te regenen. Vanuit mijn slaapzak hoor ik de regen 's nachts een ander geluid maken. Ik piep eens buiten met mijn zaklamp. Lichte korrelsneeuw, meer niet. Geen probleem dus voor morgen.
Dag 4
De wekker loopt af om 7u. Vroeger hoeft niet. Lange dagen volgen toch niet meer. Het is ijskoud in de tent.
Er is veel licht. "Het zal toch niet ...????". Ik open de binnentent, en ja hoor, ijs op de tent. Buiten zie ik alleen maar sneeuw.
Er zijn 3 mogelijkheden:
- Ik keer terug. 3 dagen stappen. Of dit mogelijk is door de sneeuw weet ik niet.
- Ik blijf staan tot de sneeuw weg is. Maar de voorspellingen waren 3 ijskoude nachten.
- Ofwel hou ik het voor bekeken en wandel aan de andere kant van de berg door de vallei recht naar de auto.
Deze laatste optie wil wel zeggen dat ik over de besneeuwde Col de Névache moet, 2.794m hoog, geen gemarkeerde route, mist en sneeuw. Col des Muandes, het originele vervolg van mijn route is nog hoger en dus geen optie.
Het wordt de laatste optie. En wel onmiddellijk nu de sneeuw nog vers is. Morgen is het ijs en nog moeilijker om over te wandelen.
De route plannen met mijn Maps 3D app lukt maar moeizaam. Normaal klik je een paar keer op een route en wordt de rest berekend. Maar dat lukt niet. Geen route. Het wordt dus zelf zoveel mogelijk waypoints aanklikken tot over de col om toch min of meer de juiste weg te kunnen volgen.
Er volgt een helse klim door de sneeuw in de mist. Totaal geen oriëntatie mogelijk. Om de 10 meter mijn kaart raadplegen. Zoeken, hopen, twijfelen. Af en toe een slokje water wordt onmogelijk. Het slangetje naar de Camelbak bevriest.
Wonder boven wonder lukt het om Col de Névache te bereiken. Er staat zelfs een paaltje met richtingen bergaf. Hier loopt dus wel een route. Een duidelijk zichtbaar dichtgesneeuwd pad slingert naar beneden. Tot er plots helemaal niets meer te zien is. Het wordt afdalen over besneeuwde, bevroren rotsblokken. Op een bepaald moment gaat het zo steil naar beneden dat ik me moet laten glijden en hopen tijdig te kunnen stoppen.
Na een uitzichtloze tocht van 3 uur kom ik eindelijk op veilige grond. Het is nog steeds barkoud en mistig. Een pad is er nog steeds niet te zien. Mijn pomp werkt wonder boven wonder nog zodat ik wat water kan meenemen.
Zonder mist was dit zonder twijfel een mooie omgeving. Meertjes, kabbelende beekjes. Nu wordt het een lange wandeling richting auto. Het laatste anderhalf uur begint het zelfs opnieuw te sneeuwen.
Evaluatie
Zware tocht in geen tijd aangepast naar een aangename tocht.
Het weer speelde helaas voor spelbreker. Onverwacht een niet zo veilige route moeten nemen om weg te geraken uit het hooggebergte.