La Grande Casse

17 juli 2011

Doel

Trektocht rond La Grande Casse (3855m) met een klim naar de top. Grote onbekende om rond deze berg te kunnen trekken is 'Col de la Grande Casse'. Op de kaart staan de hoogtelijnen wel erg dicht bij elkaar. Op het internet zijn weinig foto's terug te vinden die tijdens de zomer getrokken zijn.

Kaart

IGN 3633 ET

Dag 1

Dit jaar kan Lisa door beroepsverplichtingen op het laatste nippertje niet mee op trektocht. Bert wilde al een tijdje mee maar had onvoldoende materiaal. Bij deze was dit probleem automatisch opgelost.

We vertrekken zoals altijd zeer vroeg maar door het bar slechte weer komen we in Val Claret aan met 2 uur vertraging. Het is zeer koud en veel zin heb ik er niet echt in maar zwijg in alle talen. Zonder verpinken trekt Bert zijn regenkledij aan om er aan te beginnen. Ik volg zijn voorbeeld en we vertrekken in de gietende regen.

We klimmen over Col de la Leisse, 2.767m, de regen wordt natte sneeuw. Tijdens de afdaling begint het langzaam beter te worden. Aangekomen aan Plan des Nettes is het gestopt met sneeuwen. Tussen de vele uitwerpselen zetten we ons tentje neer. We zijn te vermoeid om een beter plaatsje te zoeken. Het is al 19:00 en we moeten nog eten.

Dag 2

We ontwaken in een bevroren tentje. Het weer ziet er prima uit. Licht bewolkt maar wel zeer koud. Vandaag trekken we verder tot aan Col de la Valoise.

Eerst dalen we enkele uren tot 2.099m waarna we steil omhoog moeten tot 2.440m. Boven gekomen is het tijd voor het middageten. Toerbrood met water. Hmmmm.

Na een uurtje rustig verder klimmen tot aan 2.540m kunnnen we eindelijk ons tentje neerzetten naast Lac Rond. Hier vinden we alle luxe dat we de komende dagen nodig zullen hebben: water en veel rotsen. Waar zou dat laatste voor dienen? knipoog Volgens de planning blijven we hier 2 of 3 nachten.

Dag 3

Rustdag. We slapen uit tot 07:00. Vandaag willen we 2 routes uitstippelen met dagrugzak. Richting La Grande Casse en in de namiddag richting Col de la Grande Casse.

De zoektocht naar een route richting La Grande Casse verloopt redelijk vlot. Slechts 1 keer moeten terug keren. Na een flinke klim komen we aan een enorme rotswand. Het laatste stukje tot aan de gletsjer lijkt eenvoudig maar valt tegen. Na iedere stap schuiven we er 2 naar beneden. Dat wordt morgen niet eenvoudig om hier op te klimmen.

Maar dan slaat het weer om. Het begint lichtjes te sneeuwen. We trekken onze regenkledij aan. Niet voor niets want het sneeuwt altijd maar meer en meer. Door het slechte weer dalen we terug af naar ons tentje. Het regent pijpestelen en komen kletsnat aan.

Enkele uren laten zien we eventjes de zon. Tijd om zoveel mogelijk kledij te drogen. Maar lang duurt het niet. De tweede route uitstippelen valt letterlijk in het water. We proberen op adem te komen in Refuge du Col de la Vanoise en komen maar net op tijd terug aan ons tentje. Het begint te sneeuwen en zal niet meer stoppen.

Dag 4

Vandaag hadden we zeer vroeg moeten opstaan om La Grande Casse te beklimmen. Het was een moeilijke koude nacht en sneeuwt nog steeds. Opstaan heeft weinig zin. Het enige wat we vandaag doen om te tijd te doden is onze natte kledij verder drogen.

Bert heeft een unieke methode uitgevonden. Het 'radiator' principe. Water opwarmen in ons kookpotje, deksel erop en handschoenen tegen het kookpotje drukken. Na 2 uur zijn onze handschoenen min of meer terug bruikbaar.

Je kan dit proberen te forceren door je handschoenen tijdens het opwarmen van het water ook al tegen het kookpotje te drukken. Daar gaat mijn pink. Een groot gat in mijn handschoen dat we herstellen met tape. Niet doen dus.

Dag 5

Vandaag wordt het een gok. De route naar de col hebben we niet kunnen verkennen. De toestand op en rond de gletjser al evenmin aangezien we La Grande Casse niet konden beklimmen.

We staan zeer vroeg op en vertrekken rond 05:00 met volle rugzak richting gletsjer. Een pad is niet meer te zien door de hevige sneeuw van de afgelopen dag. Het weer lijkt ook al niet te best. Zware donkere
wolken hangen in de vallei. In de sneeuw zien we een oud spoor van 2 personen richting gletsjer. Na een stevige klim komen rond 08:00 aan Glacier de la Grande Casse.

We klimmen rustig verder tot aan de eerste kloof, binden ons in en klimmen samen verder. Hier en daar moeten we over een kloof en gebruiken wat touwtechnieken om elkaar te verankeren mocht er iets mis gaan.

Rond 10:00 komen we aan het laatste stukje gletsjer en hebben eindelijk zicht op de col. Hij ziet er wel erg steil uit. Op de stafkaart zie ik geen kloven meer aangeduid. Eventjes overweeg ik om zonder touw verder te klimmen maar gooi uiteindelijk enkel mijn reservetouwen van mijn schouder. Hierdoor komt Bert wel zo'n 30 meter achter. Links zie ik wat ingezakte sneeuw, overweeg om een foto te nemen maar loopt dan toch maar gewoon door.

KRAK. Ik zak door de sneeuw, kan net op tijd mijn armen spreiden en hang tot aan mijn schouders in een gletsjerkloof. Ik schreeuw naar Bert om het touw op te spannen maar die denkt dat ik aan het rusten ben. Ik schreeuw nogmaals om het touw op te spannen. Hij lijkt de ernst te snappen en voel eindelijk spanning
op het touw komen. Ik hak mijn ijspickel in de sneeuw en sleur mij uit de kloof, wil op mijn benen staan maar rol door het gewicht van mijn rugzak over de sneeuw. Vermoeid kruip ik recht, we klimmen verder. Maar nu opnieuw zoals het moet, voorzichtjes.

Plots staan we voor een aantal grote kloven die zich over de volledige breedte van de gletsjer lijken uit te strekken. Rechts zie ik in de verte een rotsblok liggen die als brug kan dienen maar we hebben opnieuw pech. Het begint te sneeuwen en de col zien we in geen tijd verdwijnen in de mist.

We besluiten eerst iets te eten. Misschien komt er wel beter weer. Niet dus. Het sneeuwt opnieuw zeer hevig. Om het veilig te houden kunnen we niets anders dan afdalen. Ons tentje zetten we op dezelfde plaats neer als de vorige dagen. Het wordt een kletsnatte en ijskoude nacht.

Dag 6

Het eten geraakt op, tijd om nog iets te proberen hebben we niet meer. We zakken vandaag af richting auto, zo'n anderhalve dag stappen. Het weer zit eindelijk mee. Bewolkt, niet te warm. We keren langs dezelfde route terug tot aan Plan des Nettes. Nu hebben we wel tijd om een mooi plekje uit te zoeken. Ons tentje wordt naast het meer gezet, op de achtergrond lopen enkele schapen.

In feite zouden we nog verder kunnen trekken maar dan komen we 's avonds bij de auto. Een nacht rijden zie ik echt niet zitten. We kruipen vroeg onder de wol.

Dag 7

Laatste dag. En weer is het van dat. Gisteren om stipt 22:30, jaja, zo vast hebben we geslapen, begon het weer te regenen. Zonder stoppen. Vandaag proberen we eens iets nieuws. We staan op om 02:00 en vertrekken iets voor 03:00 om de laatste col te beklimmen. En het is nog altijd aan het regenen. Op mijn thermometer staat 2 graden.

Het is een hele ervaring. Pikdonker en lichtjes aan het regenen. Behalve wat in de straal van de koplamp komt is er niets te zien. Eenvoudig stappen is het niet. Je verliest alle gevoel met richting en afstand. Een uur stappen lijkt wel een eeuwigheid te duren. Af en toe is er geen pad te bespeuren. 1 persoon blijft dan staan, de andere gaat op zoek met als enige referentiepunt de koplamp van de andere. Hoe dichter we Col de la Leisse naderen hoe meer het sneeuwt. Ook dat is dan weer een extra probleem. Je ziet geen grond meer, enkel witte vlokken. Gelukkig is er geen mist.

Al bij al verloopt de klim goed, toch zou ik het niemand aanraden. Rond 06:30 komen we nat en vuil bij de wagen. Het is ondertussen al 6 graden warm. Een douche is er niet te vinden, wel een lavabo met warm (warm !!!!!) water. Meer hebben we niet nodig want de stank is echt niet te harden.

Evaluatie

Het weer was dit keer de grote spelbreker. Behalve in de weinige zon kwam de temperatuur niet hoger dan 10 graden, meestal veel lager. Toch waren het 7 leuke dagen in de bergen. In deze omgeving weet je op voorhand dat het weer enorm kan omslaan. De sfeer onderling mag dus niet van het weer afhangen. Wat prima gelukt is.

Van de eigenlijke planning is weinig of niets in huis gekomen. Maar voor mij is een planning niets meer en niets minder dan een leidraad om niet doelloos rond te dwalen. Ter plaatse moet er bijna altijd aangepast worden. Al waren er dit jaar wel erg veel aanpassingen nodig.

vorig verslag
volgend verslag